We hebben nog wat stappen te maken, als we nu niets doen dan kunnen we minimaal 50 jaar wachten voordat er echt verandering komt. Nederland loopt achter, ongeveer 35 jaar t.a.v. Noorwegen.
Ik werd gevraagd om mijn mening te delen in een Podcast, over het vrouwenquotum. Wat een leuke ervaring was dat. Mooie learning voor mijzelf: langzamer spreken om het veelal “uuuh” te vermijden. Er staat tevens een linkje naar de PodCast om te luisteren. Echter is het wel een hele korte versie geworden. Niet al mijn standpunten zijn aan bod gekomen.. Vandaar even alles op een rijtje, waarom ik VOOR het vrouwenquotum ben!
Dit is wat topvrouwen vinden van het Vrouwenquotum
Waarom ben ik nou voor het vrouwenquotum:
laten we voorop stellen dat ik vind dat iedereen aangenomen moet worden op hun kwaliteiten en competenties en niet om geslacht en/of diversiteit. Maar er moet wat veranderen t.a.v. de diversiteit binnen werkend Nederland en dan met name op het hoger (C-level) niveau. Een vrouwenquotum laat zien dat het niet meer langer kan en dat er verandering moet komen en soms heeft verandering even een zetje nodig (laten we wel stellen het gaat om ongeveer 66 posities binnen de Raad van Commissarissen). Deze prikkel is een goede zet om de dialoog aan te gaan en met verandering komt altijd weerstand!
Het is en blijft een oncharmant breekijzer maar dat is soms nodig om verandering te bewerkstelligen.
Wat zijn mijn andere bewegingen om VOOR te stemmen:
- Nederland loopt hopeloos achter, Rwanda en Pakistan doen het nog beter dan Nederland
- Het SER-advies: komt mede tot stand door input vanuit het bedrijfsleven. Zelfs het bedrijfsleven kwam met het advies, leg ons een vrouwenquotum op, anders verandert er niets
- Zodra er binnen een bedrijf > 30% diversiteit is (mannen, vrouwen, autochtoon, allochtoon) dan wordt een groep als normaal gezien en let men niet meer op verschillen maar kijkt men naar competenties. Ook doen bedrijven het beter wanneer er meer diversiteit binnen het bedrijf is
- Nederland heeft gemiddeld de oudste commissarissen van Europa, met een gemiddelde leeftijd van 62,5 jaar. Het omzeilt onze positieve bias t.a.v. witte mannen van middelbare leeftijd
- Onbewust neem je automatisch gelijke aan, waar je jezelf mee kunt identificeren, dit doet iedereen!!
- De Finse premier is hier een mooi voorbeeld van; een jonge vrouw en in haar kabinet heeft zij ook veel jonge vrouwen zitten
- Een vrouwenquotum is de snelste manier om diversiteit en inclusiviteit te bewerkstelligen, anders duurt het nog minimaal 50 jaar
- RvC benoemt weer management, dus goed om bovenaan te beginnen (top-down)
- Door deze maatregel worden er meer rolmodellen zichtbaar wat weer een positief effect geeft voor jongere meisjes voor een toekomst perspectief
- Queen Bee effect tegen gaan: vrouwen aan de top zijn nodig om andere vrouwen omhoog te trekken. Vandaar een belangrijk deel bij de vrouwen zelf: zij moeten meer samenwerken, netwerken, en je over ergernissen heen zetten – net als mannen dus. Elkaar beter vooruit en omhoog helpen – en uiteindelijk massaal genoeg de top bereiken om een werkelijke cultuurverandering teweeg te brengen.
Wat is Queen Bee effect? Topvrouwen kunnen weliswaar onaangenaam zijn, maar dan vooral tegen andere vrouwen. Het zogenoemde queen bee-effect, houdt in dat vrouwen in topfuncties niet erg genegen zijn om lagergeplaatste seksegenoten te helpen, vermoedelijk uit angst voor competitie en de behoefte om uniek te blijven in de organisatie. Vrouwen zijn onderling sowieso al niet van die lieverdjes. Ze staan dan wel bekend om hun sociale talenten, maar feitelijk hebben ze vaker ruzie met elkaar dan mannen. Ze sluiten minder coalities om elkaar vooruit helpen, ze roddelen meer over elkaar, en vooral mooie vrouwen zijn in het nadeel als ze hogerop willen bij een vrouwelijke leidinggevende – want vrouwen hebben de pest aan aantrekkelijke seksegenoten.
Je zou haast gaan denken dat die vrouwen toch echt bitches zíjn. In de woorden van
Madeleine Albright: ‘There’s a special place in hell for women who don’t help other women.’
Potentiële queen bees zijn vrouwen die zich om te beginnen niet sterk identificeren met hun rol als vrouw en met hun seksegenoten. Ze ontlenen hun identiteit niet aan hun vrouw-zijn maar aan andere dingen, zoals hun werk, auto en hobby’s.
Daarbij moeten we wel in acht nemen dat maar >25% van de vrouwen werkt. Er moet dus ook voldoende talent in de pijplijn zitten. Met 25% van de Nederlandse werkende vrouwen wordt dit nog wel een lastige. Ik vind daarom ook dat er een bredere aanpak moet komen, dus gratis of goedkopere kinderopvang.
Volgens cijfers van CBS geven in Nederland bijna 550 duizend mensen aan eenzaam te zijn. Dit is 4% van de bevolking van 15 jaar of ouder. We zouden hier als Nederland meer de samenhorigheid moeten opzoeken. Zoals andere Zuid-Europese landen al doen.
Vond je dit een interessante blog? Deel je mening hieronder. Wellicht ook nog leuk om mijn andere blogs hierover te lezen:
To all: (future) FEMALE (leaders) WE need to change!!!
Soo… Neelie Kroes
Liefs, Marietta
Ps. Voor degene die nog meer erover wilt weten, check dit 😉